Otlakçı Öykü İncelemesi

Yazan:

 Öykü Hakkında

“Otlakçı” adlı öykünün yazarı Memduh Şevket Esendal’dır. Aynı adı taşıyan öykü kitabı 25 öyküden oluşur. Kitap, ilk olarak1946 yılında yayınlanmış olup 216 sayfadır.

“Otlakçı” adlı öyküde, sigaraya para vermek istemeyen, hatta bunu aptallık olarak kabul eden bir adamın, sigara içenlerin tütün tabakasından tütün aşırması konu ediliyor.

Öykünün Özeti

Öyküdeki anlatıcı, Mahmut Efendi’ye sigara tabakasındaki bütün saçak tütünleri içip ona tozunu bıraktığı için kızmaktadır. Mahmut Efendi, bunu huy edinmiştir.

Bir gün kahvehanede Mahmut Efendi her zamanki gibi anlatıcının tabakasındaki tütünün saçaklarını içip tozunu bırakır. Anlatıcı, Mahmut Efendi’ye sinirlenir ve kavga ederler. Anlatıcı artık Mahmut Efendi’den kurtulduğunu sanır, ancak Mahmut Efendi ertesi gün anlatıcının evine gider ve ondan özür diler. Masadaki tabakadan saçak tütünleri alarak içmeye devam eder. Anlatıcı ne yapacağını bilemez.

Öyküdeki Kişiler

Anlatıcı

Öykünün anlatıcısı aynı zamanda başkarakterdir. Hakkında fazla bilgi verilmemiştir. Otlakçılardan, özellikle Mahmut Efendi’den hiç hoşlanmamaktadır. 

İlhami

Mahmut Efendi’nin otlakçılığı anlatılırken adı geçer. Mahmut Efendi’yle kıyaslanır. O da otlakçıdır ancak Mahmut Efendi gibi yüzsüz biri değildir. En azından eğlencelidir. İnsan ona otlakçı olduğu için kızamaz.

Miralay Esat Bey

Hikâyede sadece ismi geçer. Hiçbir özelliğine yer verilmemiştir.

Olay

Belirgin ve gelişen bir olay yoktur. Günlük yaşantıdan bir kesit alınmış ve anlatılmıştır. Öyküde serim, düğüm, çözüm bölümleri yoktur.

Mekân (Yer)

Olaylar kahvehanede ve anlatıcının evinde geçer. Mekânların tasviri ayrıntılı olarak verilmemiştir.

Zaman

Öyküde tarih olarak kesin bir zaman yoktur. Olaylar “dün” olarak anlatılır. Günlük yaşantıdan belirli bir zaman kesiti anlatılmıştır.

Dil ve Anlatım

Öykü; sade, anlaşılır ve akıcı bir dille anlatılmış, günlük konuşmalarda geçen bazı söyleyişler (cıgara, kemeli, mundar, kardaş vb.) olduğu gibi korunmuştur.

Yazar, kendini başkahramanın yerine koyarak başından geçen bir olayı anlatmıştır. Öyküde sohbet havası vardır. Olay anlatılırken bazı şeyler okuyucunun takdirine bırakılmıştır.

Öyküde kısa cümleler kullanılmış, yabancı kökenli kelimelere yer verilmemiştir. Öyküde uzun tasvir ve tahliller yoktur. Öykü, herkesin anlayacağı bir dille yazılmıştır.

Konu

Öykünün konusu “otlakçılık” yani “bedavacılık” tır.

Ana fikir

Bazı insanlar otlakçılığı alışkanlık haline getirmişlerdir. Öyle ki onlara hakaret de etseniz bağırıp çağırsanız da bunu umursamazlar, çünkü bu onların kişiliğinin bir parçası haline gelmiştir.

Genel Değerlendirme

Bu öyküde uyanık ve yüzsüz bir otlakçının kahve arkadaşını nasıl çileden çıkardığı samimi, akıcı ve esprili bir dille anlatılmıştır. Zevkle okunacak ve ders çıkarılacak bir öyküdür.

EN ÇOK OKUNAN YAYINLAR

Sanat Şiiri İncelemesi

Yazan:
Resim
Sanat Yalnız senin gezdiğin bahçede açmaz çiçek, Bizim diyarımız da binbir baharı saklar! Kolumuzdan tutarak sen istersen bizi çek, İncinir düz caddede dağda gezen ayaklar. Sen kubbesinde ince bir mozaik arar da Gezersin kırk asırlık bir mabedin içini, Bizi sarsar bir sülüs yazı görsek duvarda, Bize heyecan verir bir parça yeşil çini… Sen raksına dalarken için titrer derinden Çiçekli bir sahnede bir beyaz kelebeğin; Bizim de kalbimizi kımıldatır yerinden Toprağa diz vuruşu dağ gibi bir zeybeğin. Fırtınayı andıran orkestra sesleri Bir ürperiş getirir senin sinirlerine, Istırap çekenlerin acıklı nefesleri Bizde geçer en hazin bir musiki yerine! Sen anlayan bir gözle süzersin uzun uzun Yabancı bir şehirde bir kadın heykelini; Biz duyarız en büyük zevkini ruhumuzun Görünce bir köylünün kıvrılmayan belini… Başka sanat bilmeyiz, karşımızda dururken Yazılmamış bir destan gibi Anadolu’muz. Arkadaş, biz bu yolda türküler tuttururken Sana uğurlar o
Devamı»

Yağmur Şiiri İncelemesi

Yazan:
Resim
Yağmur Küçük, muttarit, muhteriz darbeler Kafeslerde, camlarda pür-ihtizâz Olur dem-be-dem nevha-ger, nağme-sâz Kafeslerde, camlarda pür-ihtizâz Küçük, muttarit, muhteriz darbeler Sokaklarda seyl-âbeler ağlaşır, Ufuk yaklaşır, yaklaşır, yaklaşır; Bulutlar karardıkça zerâta bir Ağır, muhtazır dalgalanmak gelir; Bürür bir soğuk gölge etrâfı hep, Nümâyân olur gündüzün nısf-ı şeb. Söner şimdi, manzûr olurken demin Heyûlası karşımda bir âlemin. Açılmaz ne bir yüz, ne bir pencere; Bakıldıkça vahşet çöker yerlere. Geçer boş sokaktan, hayâlet gibi, Şitâbân u pûşîde-ser bir sabî O dem leyl-i yâdımda, solgun, tebâh, Sürür bir kadın bir ridâ-yı siyâh. Saçaklarda kuşlar –hazindir bu pek! – Susarlar, uzaktan ulur bir köpek. Öter gûş-ı rûhumda boş bir enîn, Boğuk bir tezâd-ı sükûn u tanîn: Küçük, pür-heves, gevherîn katreler Sokaklarda, damlarda pür-ihtizâz Olur, muttasıl nevha-ger, nağme-sâz Sokaklarda, damlarda pür-ihtizâz Küçük, pür-heves, g
Devamı»

Kaldırımlar Şiir İncelemesi

Yazan:
Resim
Kaldırımlar Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında; Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum. Yolumun karanlığa saplanan noktasında, Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum. Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık; Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar. İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık; Biri benim, biri de serseri kaldırımlar. İçimde damla damla bir korku birikiyor; Sanıyorum, her köşe başını sarmış devler… Üstüme camlarını hep simsiyah dikiyor; Gözüne mil çekilmiş bir âmâ gibi evler. Kaldırımlar, çilekeş yalnızların annesi; Kaldırımlar, içimde yaşanmış bir insandır. Kaldırımlar, duyulur, ses kesilince sesi; Kaldırımlar, içimde kıvrılan bir lisandır. Bana düşmez can vermek, yumuşak bir kucakta; Ben bu kaldırımların emzirdiği bir çocuğum! Aman, sabah olmasın, bu karanlık sokakta; Bu karanlık sokakta bitmesin yolculuğum! Ben gideyim, yol gitsin, ben gideyim yol gitsin; İki yanımda aksın bir sel gibi fenerler. Tak, tak, ayak sesimi aç kö
Devamı»

Çoban Çeşmesi Şiir İncelemesi

Yazan:
Resim
Çoban Çeşmesi Deriden derine ırmaklar ağlar, Uzaktan uzağa çoban çeşmesi. Ey suyun sesinden anlayan bağlar! Ne söyler şu dağa çoban çeşmesi? Gönlünü Şirin’in aşkı sarınca, Yol almış hayâtın ufuklarınca; O hızla dağları Ferhad yarınca, Başlamış akmağa çoban çeşmesi. O zaman başından aşkındı derdi, Mermeri oyardı, taşı delerdi. Kaç yanık yolcuya soğuk su verdi, Değdi kaç dudağa çoban çeşmesi! Vefasız Aslı’ya yol gösteren bu, Kerem’in sazına cevap veren bu Kuruyan gözlere yaş gönderen bu… Sızmazdı toprağa çoban çeşmesi Leylâ gelin oldu, Mecnun mezarda, Bir susuz yolcu yok şimdi dağlarda; Ateşten kızaran bir gül arar da, Gezer bağdan bağa çoban çeşmesi. Ne şâir yaş döker, ne âşık ağlar, Tarihe karıştı eski sevdâlar. Beyhûde seslenir, beyhûde çağlar Bir sola, bir sağa çoban çeşmesi.                    Faruk Nafiz Çamlıbel Şiirin Biçim Yönünden İncelenmesi Nazım biçimi: koşmadır. Nazım birimi: dörtlüktür. Ölçüsü: 6+5 duraklı, 11’li h
Devamı»

Otuz Beş Yaş Şiiri İncelemesi

Yazan:
Resim
Otuz Beş Yaş Yaş otuz beş! Yolun yarısı eder. Dante gibi ortasındayız ömrün. Delikanlı çağımızdaki cevher, Yalvarmak, yakarmak nafile bugün, Gözünün yaşına bakmadan gider. Şakaklarıma Kar mı yağdı ne var? Benim mi Allah’ım bu çizgili yüz? Ya gözler altındaki mor halkalar? Neden böyle düşman görünürsünüz, Yıllar yılı dost bildiğim aynalar? Zamanla nasıl değişiyor insan! Hangi resmime baksam ben değilim. Nerde o günler, o şevk, o heyecan? Bu güler yüzlü adam ben değilim; Yalandır kaygısız olduğum yalan. Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız; Hatırası bile yabancı gelir. Hayata beraber başladığımız, Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir; Gittikçe artıyor yalnızlığımız. Gökyüzünün başka rengi de varmış! Geç fark ettim taşın sert olduğunu. Su insanı boğar, ateş yakarmış! Her doğan günün bir dert olduğunu İnsan bu yaşa gelince anlarmış. Ayva sarı nar kırmızı sonbahar! Her yıl biraz daha benimsediğim. Ne dönüp duruyor havada kuşlar? Nerden ç
Devamı»